در عقل تو جستجو گري و در دلت عشق را نهفته است آ نها را پيداکن صاحب خود و زمانت را مي بيني که اين همه روزهاي گذشته ي عمرت را کنارت بوده است وتو را مي پاييده و ...الا تنها رها شده در برهوت نبوده و نيستي و نخواهي بود ملاقات صبحت هم دليلش ببين که در آن چه يافتي ؟