آن يار کزو خانه ما جاي پري بود

سر تا قدمش چون پري از عيب بري بود/

دل گفت فروکش کنم اين شهر به بويش

بيچاره ندانست که يارش سفري بود.../
***********************************

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود

وين راز سر به مهر به عالم سمر شود/

گويند سنگ لعل شود در مقام صبر

آري شود و ليک به خون جگر شود/

خواهم شدن به ميکده گريان و دادخواه

کز دست غم خلاص من آنجا مگر شود/

از هر کرانه تير دعا کرده ام روان

باشد کز آن ميانه يکي کارگر شود/

اي جان حديث ما بر دلدار باز گو

ليکن چنان مگو که صبا باخبر شود/

از کيمياي مهر تو زر گشت روي من

آري به يمن لطف شما خاک زر شود/

اين سرکشي که کنگره کاخ وصل راست

سرها بر آستانه او خاک در شود/

اشعار منتخب از حافظ