صحنه اول:

غرق در صحبت با رفیق است.(غفلت!)

 با عابری برخورد می کند که دستش پر است از خرید.(زمینه!)

شانه تخم مرغ به زمین می افتد.(گناه!)

به خودش می آید و با تمام وجود عذر تقصیر می طلبد.حتی حاضر است تاوان بدهد.(توبه!)(شما جای عابر،چه می کنید؟؟؟)

صحنه دوم:

عجله دارد.

بواسطه دویدنش تنها تعادل عابر را بر هم می زند، به ظاهر هیچ نمی شود.

اما بی خیال می گذرد.(شما جای عابر...؟)

-حضرت رسول  صلی الله علیه و آله  در خصوص نگاه مومن به گناه می فرمایند: “همانا مومن گناه خود را چونان تخته سنگی بزرگ می بیند که می ترسد به روی او بیفتد و کافر گناه خویش را مانند مگسی می بیند که از جلوی بینی اش رد شود”.

-امیرالمؤمنین علیه السلام در توبیخ کوچک انگاشتن گناه می فرمایند: «سخت ترین گناهان گناهی است که گناهکار آن را ناچیز و آسان شمرد.» 

 

نوشته شده در سه شنبه 90/10/20ساعت 7:13 عصر توسط دایره سرگردان نظرات ( 2 ) |