فراق
فکرم را خاک گرفته. هر چه تلاش می کنم تمیزش کنم، راه تنفسم می گیرد و باید آب بپاشم و خاک بنشانم. عمیق که نگاه کنی این منم که گاهی لدر لدر خاک روی مغزم می پاشم و بعد گاهکی می شود که به خودم می آیم اما دریغ که مدفون شده دل و فکر و هر چه باید در این مواقع به داد آدم برسد. نمی توانی حتی چند ثانیه روی یک موضوع تمرکز کنی. با کوچک ترین تلنگری می افتی در گردابی و می روی در دایره سرگردانی... اما بعد... یوسف می گفت: من معتقدم اگر انسان ها به عصر حجر باز گردند می توانند راحت تر و شادتر زندگی کنند. حتی میانگین سن مرگشان هم بالا می رود. به قول ترمودینامیک هر چه زمان بگذرد آنتروپی سیستم زیاد می شود. خودمان را محصور کرده ایم در علومی که نمی دانیم مقصدش کجاست...فکر کن درصد سخنان ائمه را که به علم امروزی ما بر می گردد در مقابل تمام حرف های آنان، آنگاه می فهمی جایگاه قوانین نیوتن و لاپلاس و اویلر و ... را جایگاه علمی که داری مغز خودت را جر می دهی برای رسیدن به جایی که نمی دانی کجاست... عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی عشق داند که در دایره سرگردانند خدایا نپرس جوانیم را چگونه گذراندم... ای تو که ستارالعیوبی...
| Design By : Pichak |
